آهو یا غزال شامل گونههای زیادی از بزکوهی و سرده غزال است و یا در گذشته چنین در نظر گرفته میشد. آهوها به عنوان جانورانی چابک شناخته میشوند. آنها میتوانند ناگهانی سرعت خود را به ۹۷ کیلومتر یا ۶۰ مایل در ساعت برساند و یا هنگام دویدن سرعت خود را در ۴۸ کیلومتر (۳۰ مایل) در ساعت نگه دارد.[۱] آهوها بیشتر در صحراها، مرغزارها (زمینهای چمن) و ساوانایآفریقا، جنوب غرب آسیا، آسیای میانه و شبهقاره هند دیده میشوند. این جانور بیشتر به صورت گلهای زندگی میکنند و از گیاهان نرم و لطیف و برگها میخورد و کمتر به گیاهان خشن رو میآورد.
آهوها اندام به نسبت کوچکی دارند. بلندی بیشتر آنها تا شانه، میان ۶۱ تا ۱۱۰ سانتی متر (۲ تا ۳٫۵ پا) است و رنگ آنها قهوهای مایل به زرد است.
آهوها در سه سرده غزال، اودورکاس و نانجر دسته بندی میشوند. سرده غزالها ۱۳ گونه دارند که چهار گونهٔ آنها منقرض شدهاست (آهوی قرمز، آهوی عربی، آهوی ملکهٔ سبا و آهوی سعودی) و بیشتر آهوهایی که جان سالم به در بردهاند در خطر نابودی اند. آنهایی که نزدیک ترین خویشاوندی را به سرده غزال (غزالهای اصلی) دارند عبارتند از آهوهای تبتی، یا سرویکاپرا، ایمپالای و
یکی از انواع معروف آفریقایی آهوها، آهوی تامسون است (تامسون اودورکاس) بلندی آنها تا شانه ۵۲ تا ۶۷ سانتی متر (۲۰ تا ۲۶ اینچ) و رنگ آنها قهوهای و سپید همراه با یک نوار سیاهاست. نرهای آنها شاخهای بلند و بیشتر خمیده دارند. آرام تر میدوند ولی پرشهای بلندی پیش از گریز دارند. این جانور در خطر حیوانات درنده مانند شیرها یا یوزپلنگها است.
واژهٔ Gazelle یا غزال در ریشهٔ عربی است[۲] که نخستین بار وارد زبان فرانسوی میانه و سپس در نزدیکیهای سال ۱۶۰۰ از فرانسوی وارد انگلیسی شد.[۳] مردمان عرب به صورت سنّتی به شکار آهو میرفتند. این جانور در ادبیات عرب نماد زیبایی زنان بودهاست.[۴] برخی زبان شناسان بر این باورند که واژهٔ غزل که گونهای شعر در ادبیات عاشقانهاست بیشتر به دلیل همانندسازی زیبایی معشوق و آهو به یکدیگر، این چنین نامگذاری شدهاست.[۵] در داستانها گفته میشود که خلیفهعبدالملک مروان (۶۴۶ تا ۷۰۵) یک بار یک آهو را به دلیل شباهتش به معشوقش آزاد کردهاست.[۵]