بهـــار آمد چــــه عـرعـرهـا کنم من تمـــام عقــــده هـــــا را وا کنم من زنــــم خـــرغلت انــــدر سبزه زاران نگــــار خـــــویش را پیــــدا کنم من نـــــدارم خــــرج آجیـــــل شب عید کــه پولی خــرج ایـن حرفا کنم من گــــرفتـــــار است دیـــــدم آدمیزاد بـــرایش نیش خــــود را وا کنم من خریت هــــم بــــود یـک نعمتی نیک کـــه صد شکر خریــت هــا کنم من الاغم مـــن نباشم خـر کــه خود را دمــــادم وقــف آدم هـــــا کنم من خدایا آن که آدم هست و خر نیست کجـــا پیــــدا در ایــن دنیا کنم من !
|